Pet godina nakon zadnjeg albuma Brucea Springsteena stigao je novi, “Western Stars”. No, nije da nije radio između; “Western Stars” počeo je snimati još 2012., pa prekinuo zbog dovršetka ploče “Wrecking Ball”, još par turneja s E Street Bandom između kojih je objavio album “High Hopes” 2014., da bi potom “Western Stars” privremeno potonuo radi box seta “The River” i produžene svjetske turneje, zatim autobiografije i više od godine dana solističkih nastupa u teatru Walter Kerr na Broadwayu.
Ako još uopće ima što dokazivati, Springsteen se s “Western Stars” opet ponudio kao vrhunski autor, a tematska širina prebacila ga je na podjednako široki geografski potez, negdje između Kalifornije, Nevade (videospot za naslovnu pjesmu snimljen je kod Joshua Tree), Montane, Arizone, Teksasa ili kraj Nashvillea, na mjesta kamo odrasli ljudi najčešće odlaze – sami.
Prokušani narator
Kad čujete “Western Stars”, dođe vam da sjednete u automobil i krenete na put ili zapalite vatricu uz cestu, toliko je sugestivan Springsteen u pričama o osamljenim likovima, jer glavna tema “Western Stars” upravo je (samo)izolacija u suvremenoj Americi. Ili bilo gdje drugdje. Već su uvodne najave albuma i prva tri singla istakle sukladnost s kalifornijskim popom šezdesetih i sedamdesetih, radovima Glena Campbella ili Jimmyja Webba, te filmovima Forda i Hawksa.
Bogate naslage gudačke i puhačke sekcije, elegantne izmjene sola violina, truba, rogova, pedal steela, klavira ili Hammond orgulja u pažljivo razrađenim aranžmanima pjesama, podloga su uvjerljivog glasa. Siguran belkanto prednjači, a koloplet orkestracija, detaljističke instrumentalizacije u sjajnih trinaest pjesama pokazuje Springsteena u autorskoj top, ali i pop-formi, s dozom različitih rukopisa između, od “kalifornikacije” do folka i heartland tematike američke unutrašnjosti.
Prokušani narator i storyteller, Springsteen jednostavno briljira na “Western Stars” intimističkim pričama o likovima koji možete biti vi, on ili bilo tko drugi. No, koliko god bio sposoban stilist i poslužio se prepoznatljivim simbolima, ipak je to Springsteen, pa prvoklasni autor itekako “viri” ispred svih žanrovskih štaka kojima se služi. Vrhunski majstor naracije i karakterizacije likova, primjerice u pjesmi “The Wrestler” iz filma “Hrvač” s Mickeyem Rourkeom ili “Streets of Philadelphia” za koju je osvojio Oscara za najbolju pjesmu iz filma, i na “Western Stars” iskazuje majstorstvo odnosa detalja i ukupne slike. Često ćete za opis ovih pjesama čitati riječi poput “filmske” ili u “cinemascopeu” i slično, jer “Western Stars” zaista posjeduje široki kut autorove “kamere”, ali i krupne planove u prodornoj karakterizaciji likova.
U obrnutom postupku, mnoge Springsteenove pjesme već su bile inspiracija za filmove; primjerice, Sean Penn snimio je “Indian Runner” prema Springsteenovoj “Highway Patrolman” s “Nebraske”, a upravo se pojavio i film “Blinded by the Light” prema temi s prvog Springsteenova albuma. Stoga nije čudno da je i “Western Stars” prepun sličnih postupaka. Arsen Dedić jednom mi je u intervjuu rekao “Netko se skriva u erotiku, netko u politiku, netko se skriva u bolest, ja se skrivam u rad.” Upravo je rad, tj. posao, jedan od središnjih motiva albuma “Westen Stars”, jer se iz gotovo svake pjesme može izvući opipljiva fizionomija likova. Oni, naime, nemaju ništa osim onoga što su bili i radili dok su bili u nekoj boljoj fazi života.
Rad i fizičnost
Rad i fizičnost odlika je i Springsteenovih trosatnih i četverosatnih nastupa, premda je u autobiografiji i na broadwayskom nastupu samoironično govorio da piše o onome što nije iskusio, jer nikada nije radio “normalan” posao. No, kad ga vidite sa zavrnutim rukavima, čini vam se da bi došao do vašeg automobila i pomogao vam ga popraviti kraj ceste. “Western Stars” album je upravo o trenucima kad vam se pokvari automobil, ili nešto puno ozbiljnije u životu. Mjesto reminiscencije i nadahnutog podsjećanja na one koji nisu imali sreće. Dakle, ovog puta nije vam popravio automobil, ali vam je snimio album i popravio život.
